در اول سوره حجرات می خوانیم که در هیچ کاری بر خدا و پیامبر پیشی نباید گرفت((لاتقدموا بین یدی الله و رسوله))

مردم نباید به خاطر حدس و تخمین و میل و یا به بهانه ابتکار و نو آوری آزاد اندیشی یا قضاوت های عجولانه ، دست به گفتن یا نوشتن یا تصمیمی بزنند که از فرمان خدا و رسول جلو بیافتند. همانگونه ای که نباید به بهانه قاطعیت ،انقلابی بودن ،زهد و ساده زیستن کاسه از آش داغ تر شوند. رها کردن فرمان خدا و رسول و پیروی از اداب و رسوم و قوانین فردی یا قبیله ای یا بین المللی نوعی پیشی گرفت  حرام کردن حلال ها و حلال کردن حرام ها ، قانون گذاری در برابر قانونگذاری در برابر قانون خدا و بسیاری از تند روی ها یا کند روی ها ،پیشی گرفتن از خدا و پیامبر است.
به چند نمونه تاریخی در این زمینه اشاره می کنیم:

1-در عید قربان عده ای از مردم قبل از پیامبر قربانی کردند به آنان گفته شد: ((لاتقدموا بین یدی الله و رسوله))
2-قوم بنی تمیم از پیامبر امیر و حاکم خواستند خلیفه اول و دوم هر کدام شخصی پیشنهاد دادند و باهم مشاجره می کردند ایه نازل شد  لاتقدموا بین یدی الله و رسوله  ...و لا ترفعوا اصواتکم فوق صوت النبی
3 امام معصوم به شخصی فرمود این دعا را بخوان ((لا اله الا الله..)) تا انجا که می فرماید «یحیی و یمیت »شنونده از خود جمله ای به ان اضافه می کند و می گوید و« یمیت و یحیی» حضرت فرمود جمله تو صحیح است اما انچه می گویم بگو و سپس ایه  ((لاتقدموا بین یدی الله و رسوله )) را برای او تلاوت فرمود
4- بعضی از اصحاب پیامبر اسلام خواب و خوراک و آمیزش با همسر خود  را بر خود حرام کردند حضرت مردم را جمع کرد و فرمودند : من غذا می خورم می خوابم و با همسرم زندگی می کنم راه و روش و سیره من این است پس هر کس از من پیروی نکند از من نیست:((فمن رغب عن سنتی فلیس منی))
5- با اینکه پیامبر اسلام ازدواج موقت را شرعی و قانونی اعلام فرمودند ، اما خلیفه دوم آن را حرام کرد این خود نوعی پیش افتادن از پیامبر است که در این ایه از ان نهی شده است( لا تقدموا بین یدی الله و رسوله